Dla rodziców

Artykuły do przedruku

Zostań redaktorem

Jeśli piszesz wartościowe artykuły, chcesz wypromować samego siebie...

kliknij tutaj!

Zarejestruj się z tego linku i otrzymaj 50% zniżki na 6 miesięcy do biblioteki z ok. milionem ebooków online Perlego

- Naukowa anglojęzyczna biblioteka z poradnikami edukacyjnymi np. jak profesjonalnie napisać sztuki teatralne, opowiadanie, jak prowadzić teatr, poradniki artystyczne, aktorskie, psychologiczne, filozoficzne, medyczne, informatyczne, edukacyjne, naukowe. Miesięczny dostęp do wszystkich ebooków tańszy niż cena niejednego ebooka.

Rozwój duchowy dzieci

Jak przekazać wiarę dziecku?

Wiele się dziś o tym mówi, jednak sprawa wydaje się bardziej być- nie jak przekazać wiarę ale jak ukazać Boga, że jest tak dobry i piękny, że nie w sposób Go nie kochać.

Jeśli nasz przekaz dziecku będzie się opierał na typowej pogadance typu trzeba Boga kochać, trzeba to i tamto, to wóczas na niewiele się to zda. To tak jak z mówieniem trzeba być dobrym, trzeba dobrze postępować, nie wolno postępować źle. Te słowa na dłuższą metę nie pociągają a raczej zniechęcają.

Warto raczej ukazywać Boga jaki On jest, Kim jest i co zrobił, by przekazać wiarę.

Od obrazu Boga jaki my mamy w sobie i dziecko wszystko zależy. Gdy Jego obraz jest karykatrualny to jak kochać kogoś kto się mści, czyha tylko na mój błąd itd. Takiego nie da się kochać, bo to nie jest prawdziwy Bóg.

Jak przekazywać wiarę dziecku?

Wiarę możemy przekazywać na różne sposoby. Jedne będą skuteczniejsze inne mniej a jeszcze inne raczej będą odstraszać aniżeli przybliżać do Boga.

By nie przeciągać zbytnio ukażę dwa sposoby, które oba są oparte na prawdzie ale jednego aż chce się słuchać a drugiego wręcz odwrotnie. Zacznę od tego drugiego. Możemy przekazać dziecku wiarę tak:

"Słuchaj życie jest ciężkie. Boga nie widać ale jest. Będziesz się musiał bardzo dużo natrudzić w swoim życiu najpierw uczyć, później ciężko pracować, ciągle gdzieś będzie pojawiał się krzyż i będziesz z całą pewnością cierpieć ale musisz się starać żyć jak najlepiej, zapierać się w sobie, spinać, by osiągnąć jak największą doskonałość. Na koniec życia umrzesz. Nie wiadomo gdzie pójdziesz może do piekła może do nieba nie wiem".

Powiem szczerze, że po takiej retoryce to aż włosy na głowie stają dęba i człowiek zastanawia się czy na tej ziemi to jest za jakąś karę?

Drugi sposób może być taki:
"Słuchaj, życie jest piękne. Bóg stworzył tak wiele pięknych ludzi, darów, możemy wiedzieć, słyszeć, chodzić, rozwijać się. Dzięki temu w szkole zdobędziesz różne umiejętności, które przydadzą ci się w pracy, która jeśli się postarasz to będzie ciekawa. Owszem na świecie jest krzyż i każdy z nas czasem cierpi, ale krzyż jest chwilowy a szczęście jest wieczne. Miłość jest większa od cierpienia. Jeśli nie opuścisz Chrystusa to z całą pewnością pójdziesz do nieba a wtedy po śmierci wpadniesz wprost w kochające ręce Boga".

Wiele zależy od naszego punktu patrzenia. Którą wersję wolelibyści usłyszeć? Jaką wersję chcecie przekazać swoim dzieciom?Zobacz podobne arytkuły: