Dla rodziców

Artykuły do przedruku

Zostań redaktorem

Jeśli piszesz wartościowe artykuły, chcesz wypromować samego siebie...

kliknij tutaj!

Zarejestruj się z tego linku i otrzymaj 50% zniżki na 6 miesięcy do biblioteki z ok. milionem ebooków online Perlego

- Naukowa anglojęzyczna biblioteka z poradnikami edukacyjnymi np. jak profesjonalnie napisać sztuki teatralne, opowiadanie, jak prowadzić teatr, poradniki artystyczne, aktorskie, psychologiczne, filozoficzne, medyczne, informatyczne, edukacyjne, naukowe. Miesięczny dostęp do wszystkich ebooków tańszy niż cena niejednego ebooka.

Wychowanie dzieci

Ustalanie granic w wychowaniu

Często opiekę nad dziećmi sprawuje wiele osób, rodzice zmuszenii pracować oddają swoje pociechy w ręce dziadków czy nianiek. A wiadomo im więcej osób, biorących udział w wychowaniu, tym więcej różnych opinii i sposobów postępowania z dzieckiem.

Nie jest dobrze jeśli nie ma wspólnej linii wychowania, dlatego na samym początku najlepiej porozmawiać o swoich poglądach, zapatrywaniach na dany temat dotyczący rozwoju dziecka, najpierw ze współmałżonkiem bo to rodzice są głównymi wychowawcami i przekazicielami zasad moralnych, religijnych, kulturalnych itp., a następnie określić sposoby postępowani z dzieckiem w określonych sytuacjach z osobami trzecimi, które będą się nim opiekowały.

Nigdy nie powinno dojść do sytuacji, gdy jeden małżonek, lub opiekun pozwala dziecku na mniej lub więcej niż drugi. Zawsze należy dążyć do wspólnej linii wychowania, gdyż dziecko będzie umiało to obejść w sposób sprytny i łatwy ale zarazem szkodliwy dla siebie samego i dla nas samych. Nie łudźmy się, zemści się to na nas szybciej niż się tego spodziewamy. Znam w życiu wiele takich sytuacji i widzę efekty takiego wychowania. Rodzice nie pozwolili dziecku na coś, to poszedł do babci a babcia dobra, łagodna się zgodziła. Raz się udało, drugi raz pewnie też no i hulaj dusza zasad nie ma... Można robić prawie wszystko co się chce, wystarczy tylko wymusić na jednym, jak się nie uda to na drugim a jeśli i tu się nie powiedzie to zawsze można jeszcze „zapytać” dziadka czy babci, oni przecież są tacy dobrzy... A z resztą nie wiedzą o tym zakazie...
Tak rośnie nam mały wymuszacz, bez zasad, bez kontroli. Strach pomyśleć co będzie, gdy dorośnie...

Gdy dochodzi do nieporozumień, co do zasad w wychowaniu miedzy małżonkami, dziadkami najlepiej pozrozmawiać i wyjaśnić to, co nam się nie podoba, gdyż jeśli sytuacje takie będą się powtarzać, dziecko będzie to wykorzystywać i przy niezgodzie rodziców tłumaczyć się, iż dziadkowie mu pozwalają, to zaś będzie wprowadzać zamęt i rozluźnienie w postępowaniu dziecka i w respektowaniu ustalonych przez nas reguł, a także sprawiać trudność w utrzymaniu dziecka w karności.

Jeśli nawet rodzice widzą, że to co postanowili dziadkowie przynosi dla dziecka negatywne skutki lub na odwrót, postępowanie rodziców źle wpływa na zachowanie dziecka, wszelkie uwagi należy wyjaśniać na osobności pod nieobecność dziecka, nigdy nie należy umniejszać i podważać autorytetu drugiej osoby, najlepiej w sposób delikatny wyjaśnić zaistniały problem.Zobacz podobne arytkuły: