Dla rodziców

Artykuły do przedruku

Zostań redaktorem

Jeśli piszesz wartościowe artykuły, chcesz wypromować samego siebie...

kliknij tutaj!

Zarejestruj się z tego linku i otrzymaj 50% zniżki na 6 miesięcy do biblioteki z ok. milionem ebooków online Perlego

- Naukowa anglojęzyczna biblioteka z poradnikami edukacyjnymi np. jak profesjonalnie napisać sztuki teatralne, opowiadanie, jak prowadzić teatr, poradniki artystyczne, aktorskie, psychologiczne, filozoficzne, medyczne, informatyczne, edukacyjne, naukowe. Miesięczny dostęp do wszystkich ebooków tańszy niż cena niejednego ebooka.

Dziecko w szkole

Sukces twojego dziecka w szkole

           Na rozwój intelektualny dziecka mają wpływ nie tylko czynniki wewnętrzne, wrodzone, które dziecko dziedziczy po rodzicach, ale w dużej mierze czynniki zewnętrzne, środowiskowe, których zadaniem jest dostarczneie dziecku dużej ilości bodźców aktywizujących go do rozwoju, do ukształtowanego przez dziecko właściwego poziomu aspiracji.
Do tych czynników zaliczamy przede wszystkim środowisko rodzinne oraz szkołę.

          Na prawidłowy przebieg procesu uczenia się i osiagane przez dzieci wyniki w szkole, duży wpływ mają rodzice. Przede wszystkim to od nich zależy poziom aspiracji dzieci, ukształtowanie właściwego stosunku do nauki szkolnej, kształtowania się motywacji dziecka do osiągnięć, rozwój zainteresowań, twórczości dziecka.

          Aby dziecko uzyskiwało pozytywne wyniki w nauce szkolnej i ukształtowało właściwą postawę do osiągnięć szkolnych, konieczne jest wystąpienie w procesie wychowania kilku istotnych czynników:
- dziecko musi mieć zaspokojone potrzeby fizjologiczne- potrzeba jedzenia, odpoczynku, snu, niedożywione dziecko, nie będzie myślało o nauce tylko o "kromce chleba", tak samo niemożność przespania się przez dziecko przynajmniej ośmiu godzin spowoduje rozkojarzenie, brak uwagi itp,

- istotne jest także zapewnienie dziecku opieki i oparcia, miłości i przynależności- spokojna, serdeczna i bezkonfliktowa atmosfera domowa, powoduje, iż dziecko nie przeżywa napięć psychicznych, czuje się odprężone, rozlużnione, w przeciwieństwie do dzieci z rodzin, w których stale obecne są awantury, kłótnie (najczęściej są to rodziny z problemem alkoholowym) oraz z rodzin niepełnych, rozbitych,

- stworzenie im dpowiednich warunków do nauki - miejsce w domu gdzie dziecko może spokojnie i w ciszy odrobić lekcje, środków (najlepiej jak biurko ustawione jest przy oknie, gdzie łatwy jest dostęp światła, ustawienie lampki nocnej po odpowiedniej stronie, aby dziecko nie zasłaniało sobie światła i nie psuło przez to wzroku podczas nauki wieczornej- praworęczni, lampka ustawiona po lewej stronie biurka, leworęczni, lampka ustawiona po prawej stronie), świerzego powietrza,

- właściwy podział obowiązków domowych aby dziecko nie było przeciążone obowiązkami, ale jednocześnie nie było od nich odsunięte, tłumaczeniem, że "ma się ono tylko uczyć", gdyż może to doprowadzić do sytuacji, iż w dorosłym życiu, taka kobieta czy mężczyzna będzie uciekała lub nie będzie umiała wykonać najprostszych czynności domowych,

-  wyznaczenie określonej pory w ciągu dnia na naukę, zabawę i ich konsekwentnie przestrzeganie.
Nie należy od razu po przyjściu dziecka ze szkoły kazać odrabiać mu lekcji, musi mieć ono czas przeznaczony na odpoczynek i zabawę (ruch na świeżym powietrzu), wiadomo w miarę dorastania czas na zabawę zostaje ograniczony na rzecz nauki, rozwijania zainteresowań i twórczości dziecka. Dziecko musi prowadzić uregulowany tryb dnia. Nie należy zostawiać odrabiania lekcji na późne godziny wieczorne, gdyż wtedy umysł dziecka jest już przeciążony i nie pracuje tak jak w ciągu dnia,

- czuwanie rodziców nad odrobieniem przez dzieci zadań domowych, sprawdzanie ich poprawności, w razie konieczności, pomoc dziecku w nauce, co nie oznacza odrabiania zadań za dziecko, lecz umiejętne ich wyjaśnienie,

- właściwy stosunek rodziców do szkoły, nauczycieli, poprzez uczestnictwo w wywiadówkach, uroczystościach szkolnych, na które są zapraszani, itp.
Niekorzystne jest, jeśli dorośli wyrażają swoje negatywne opinie o nauczycielu w obecności dziecka, gdyż nauczyciel traci wtedy u dziecka swój autorytet i jego polecenia mogą być przez nie nie respektowane,

- pozytywne nastawienie dzieci przez rodziców do szkoły, nauki, rozwijanie samodzielności, rozbudznaie zainteresowań, rozwijanie zdolności zauważonych u dziecka poprzez posyłanie go na kółka zainteresowań,
- właściwa motywacja dzieci ze strony rodziców, która polega na wzmacnianiu poczucia jego wartości poprzez pochwały (nawet za drobne osiągnięcia) i nagrody, zachęcanie dziecka do odnoszenia sukcesów, podkreślanie jego zdolności, w znaczącym stopniu wpływa na osiągane przez nich wyniki szkolne.
Natomiast zła motywacja dziecka do zadań przed nim stawianych, wyrażająca się stwierdzeniami rodziców, iż "nie poradzisz sobie", "ty nic nie umiesz", "to ci się na pewno nie uda", "to dla ciebie za trudne" powoduje osłabienie motywacji i wycofywanie się dziecka, a często nawet rezygnację z podjęcia wykonania jakiegoś zadania, z którym poradziłby sobie bez problemu gdyby nie złe nastawienie rodziców, które powoduje, iż dziecko rzeczywiście zaczyna wierzyć, że to musi się nie udać, to jest dla niego za trudne. Zadaniem rodziców jest zachęcanie dzieci do pokonywania trudności, nauka umiejętności postępowania w sytucji trudnych, tzn. nie załamywanie się lecz próba podniesienia się z upadku, zdanie sobie sprawy, że w życiu nie zawsze wszystko się
udaje lecz możemy się o tym przekonać dopiero wtedy, kiedy spróbujemy,

- złe w skutkach jest stawianie dziecku zbyt wysokich wymagań, często rodzice chcą aby jego dziecko otrzymywało same piątki i szóstki, co jest niemożliwe bo w końcu pojawi się czwórka a czasem nawet dwójka. Takie postępowanie rodziców jest źródłem napięć emocjonalnych występujących u dzieci, spowodowanych niemożnością sprostania wymaganiom rodziców i jak i własnym.
Często przyczyny osiągania gorszych wyników w szkole są niezależne od wysiłku i chęci samych dzieci, są one spowodowane jego stanem zdrowia, zadatkami dziedzicznymi (funkcjonowanie zmysłów, zdolności, określony temperament).

Mówiąc o wpływie domu rodzinnego na osiągnięcia szkolne nie należy pominąć znaczenia właściwego stosunku nauczycieli do uczniów, którzy swoim zachowaniem, sami mogą osłabić motywację dzieci do nauki, np. uczniowie, przejawiający na początku duże zainteresowanie przedmiotem, często tracą je a nawet zrażają się do niego przez złe sposoby nauczania lub niewłaściwe podejście i słabe motywowanie uczniów do nauki.
Również program szkolny, jego przeciążenie, przeładowanie materiałem i nastawienie tylko na przekazanie wiedzy teoretycznej, pamięciowej bez praktycznych i pokazowych zajęć, skutecznie zniechęca uczniów do nauki.

Warto skorzystać z rad i wskazówek zawartych w książce Adele Faber, Elaine Mazlish, pt: "Jak mówić, żeby dzieci się uczyły w domu i szkole", które opisują jak w sposób prosty i skuteczny zachęcić dzieci do nauki.

Bibliografia
1. K. Pospiszyl: Ojciec a rozwój dziecka. Warszawa 1980.Zobacz podobne arytkuły: