Dla rodziców

Artykuły do przedruku

Zostań redaktorem

Jeśli piszesz wartościowe artykuły, chcesz wypromować samego siebie...

kliknij tutaj!

Zarejestruj się z tego linku i otrzymaj 50% zniżki na 6 miesięcy do biblioteki z ok. milionem ebooków online Perlego

- Naukowa anglojęzyczna biblioteka z poradnikami edukacyjnymi np. jak profesjonalnie napisać sztuki teatralne, opowiadanie, jak prowadzić teatr, poradniki artystyczne, aktorskie, psychologiczne, filozoficzne, medyczne, informatyczne, edukacyjne, naukowe. Miesięczny dostęp do wszystkich ebooków tańszy niż cena niejednego ebooka.

Rozwój duchowy dzieci

Bóg koncentruje się na wieczności

Bóg jest dobrym Strategiem. Chce ratować wszystko, ale gdy się tego nie da próbuje uratować to co jest najważniejsze. Na czym to polega?

Gdy ma do uratowania dwie nasze rzeczywistości naszą duchowość czy bogactwo doczesne to zgadnijcie na co będzie kład większy nacisk?
Oczywiście, że na nasze życie wieczne. To co nam tu zostało, ten czas w końcu na pewno się skończy. Wieczność zaś trwa jak sama nazwa wskazuje - wiecznie. Co więc ma większą wartość?

Zatem można wydedukować, że skoro Bóg jest Dobry to chce uratować wszystko, ale jeśli bogactwo stoi nam na drodze do wieczności, albo ma wybrać co ratować to nasze krótkotrwałe życie, dobrobyt czy życie wieczne to logiczny wybór jest oczywisty.
My gdybyśmy popatrzyli globalnie to też by dla nas to było oczywiste.

Porównajmy wiek przeciętnego człowieka jest zdecydowanie niższy niż 100lat i porównajmy to do tysiąca, miliona, miliarda, biliona lat. Te sto lat to przecież przy bilionie to drobinka a przecież bilion dalej nie jest wiecznością. To tak jak zainwestować grosz a otrzymać bilion a tak naprawdę nieskońoność.
Przy takim porównaniu oczy się otwierają na to co jest ważniejsze.

Przykład ukaże lepiej...

Załóżmy, że mamy syna, który ma jutro pisać sprawdzian, by pomyślnie zaliczyć przedmiot. Od tego zależy czy dopuszczony będzie do matury. Musi się trochę jeszcze pouczyć, bo w tej chwili na pewno go nie zda.
Teraz jednak gra z kolegami na komputerzę w grę, której założenia są dobre więc normalnie bez jakiejkolwiek szkody może w nią grać, ale wciągnęła go tak bardzo, że ani myśli o nauce.
Ojciec przychodzi do niego i prosi go:
- skończ grać i poucz się trochę
- nie teraz
- ale nie zaliczysz przedmiotu więc nie dopuszczą cię do matury. Zapisz sobie grę i dokończysz po sprawdzianie. (próba ratowania doczesności)
- ale tato, nie mogę teraz wyłączyć, bo gram z kolegami przez sieć i oni też musieliby przestać grać a jak wyjdę to efekt wielu godzin pójdzie na marne
- to poproś kolegów, by też zapisali i dokończycie jutro
- nie!
- Matura jest ważniejsza, bo od tego zależy twoja przyszłość, kariera, być może lepsza praca
- a tam...

Chwilę póżniej sąsiad załącza zepsutą spawarkę, choć wie, że jest zepsuta ale sprawdza, że może się uda...
Ojciec mógłby temu zapobiec, ale nie reaguje, dopuszcza pewne cierpienie syna, którego nie był jednak sprawcą a to cierpienie tym razem wyjdzie dziecku na dobre, bo się przygotuje do sprawdzianu i nie zawali matury.
Oczywiście syn warczy i jest wściekły ale po latach dziękuje ojcu, że wtedy nie zareagował. Dzięki tobie jestem dziś dyrektorem a bez matury na pewno bym nim nie był...

Bóg czasem dopuszcza cierpienie jednak sam go nie wytwarza. To człowiek daje krzyż drugiemu człowiekowi a nie Bóg. To człowiek dał Jezusowi krzyż a nie Ojciec. On jedynie do tego dopuścił dla dobra innych, by się choć trochę wzruszyli i przestali krzywdzić siebie i innych.

Gdyby jednak wszyscy ludzie żyli dobrze nie byłoby potrzeby, by ktokolwiek cierpiał. Wtedy mogłoby ono całkowicie zniknąć.Zobacz podobne arytkuły: